Historia Jeźdźca dusz: Rozdział 1

Rozdział 1

Początek

Jestem Raven Icelake. Mieszkam blisko stajni Jorvik w małym domku. Nie mam rodziny, ale mam moją ukochaną klacz arabską Cinnamoncake. Czasami myśle, że rozumie wszystko co do niej mówię.

Opowiem wam moją historię. O dniu, który zmienił moje życie.

* * *

Pobiegłam szybko do stajni.

- Cinnamoncake! Gotowa? Dzisiaj nasza pierwsza długa podróż.

Wyprowadziłam ją z boksu i osiodłałam. Zapomniałam wam powiedzieć, że Cynamonka (bo tak ją czasami nazywam) jest maści sabiano. Miała na sobie teraz biały czaprak, brązową uzdę i zielono brązowe siodło, które moja koleżanka Ivy kupiła mi w Golden hills. Sama nigdy tam nie byłam. Od jakiegoś czasu bramy są zamknięte. Ja ubrałam brązowy toczek spod, którego wystawał długi blond warkocz, brązowy płaszcz, białe spodnie i białe wysokie buty. To był nasz ulubiony zestaw. Wzięłam też torbę do, której spakowałam mapę,

książkę o Jorvik i pieniądze zarobione podczas pomogania w stajni.

- Możemy już jechać. Pojedziemy przez Greendale stamtąd do Srebrnej polany, a potem może do Moorland na noc, ale możemy w każdej chwili zmienić plany. Cinnamon parsknęła i jakby się uśmiechnęła.

Wsiadłam na nią i popędziłyśmy do lasu. Tam trochę zwolniłyśmy.

- Uwielbiam Greendale. Podobno lasy w Golden hills są jeszcze piękniejsze... Wątpie, że kiedyś się tam dostaniemy. Mowią, że są tam jakieś duchy czy coś...

Cynamonka pokazała głową na siodło.

- Tak, to jest siodło z Golden Hills. Ivy nam je kupiła. Tylko, że ona ma tam rodzinę i była tam przed zamknięciem bram.

Westchnęłam. Moim marzeniem było kiedyś odwiedzić to miejsce. Słyszałam, że mają tam zawody i stajnie z wieloma parkurami, które można ćwiczyć kiedy się chce. Mają też na sprzedaż świetny sprzęt i ubrania oraz jedne z najdroższych i najlepszych koni. Naszym celem jest w przyszłości przeprowadzić się tam i wygrywać mistrzostwa. Ale najpierw muszę potrenować i lepiej poznać Jorvik.

- Musimy się pospieszyć. Jorvik nie jest bezpieczne nocą.

To była prawda.Ostatnio zaginęła jedna dziewczyna. Pojechała na przejażdżkę i jak się domyślacie nigdy nie wróciła. Bardzo interesuje się historią tej wyspy. Legenda głosi, że były tu tylko skały. Pewnego dnia przybyła tam dziewczyna. Nazywała się Aideen. Za pomocą magii stworzyła wyspę. Nikt nie wie czy to dokońca prawda. Dojechałyśmy do Srebrnej polany.

- Może zjemy w obserwatorium? Podobno mają tam dobre jedzenie. Z resztą to i tak dla ciebie bez zanczenia.

Przejechałyśmy przez pola Everwind i weszłyśmy do kolejki linowej.

- Jakie piękne widoki... Spójrz! Widać Golden Hills!

Wysiadłam z wagonika i wyprowadziłam Cinnamon. Obok kolejki było obserwatorium i wejście na taras gdzie znajdowała się kawiarnia. Z tarasu było widać całe pola Everwind, Vale dale i centrum jeździeckie. Właśnie podszedł do mnie kelner by przyjąć zamówienie.

- Poproszę frytki i kotleta.

- Coś do picia?

- Sok pomarańczowy.

Wkrótce potem dostałam jedzenie.

- Jak myślisz gdzie teraz?- zapytałam biorąc do buzi frytkę.

Cinnamon podeszła do tej części balkonu z której widać było Valedale.

- Do Vale dale? Jesteś pewna?

Głośno zarżała.

- No dobrze. Tam mieszkają druidzi. Może dowiem się czegoś o Aideen.

Zjadłam ostatni kawałek kotleta i wsiadłam na konia. Zejście z obserwatotrium do Vale dale było trochę niebezpieczne. Wszędzie leżały kamienie i znaki ostrzegające przed zawaleniem. Mimo to udało nam się dojechać w jednym kawałku.

- Tu powinna gdzieś być wioska.

Jechałyśmy długą ścieżką przez las. Zapadła noc.

- Chyba się zgubiłyśmy... Gorzej już być nie może...

Cinnamon zrobiła parę kroków i parsknęła. Zobaczyłam w oddali rózowe światło.

- Co to jest?

Bałam się bo to było trochę dziwne. Ujrzeć coś takiego w nocy...

- Chodź. Sprawdzimy to.

Bardzo proszę o komentowanie.